Friedrich Schiller: ชีวประวัติความคิดสร้างสรรค์ความคิด

ความคิดสร้างสรรค์ Friedrich Schiller ต้องทำเช่นนั้นเรียกว่ายุคของ "พายุและการโจมตี" - ทิศทางในวรรณคดีของประเทศเยอรมนีซึ่งเป็นลักษณะของการปฏิเสธคลาสสิกและการเปลี่ยนไปใช้แนวจินตนิยม เวลานี้ครอบคลุมประมาณสองทศวรรษ: 1760-1780 เป็นเครื่องหมายของการตีพิมพ์ผลงานของนักเขียนที่มีชื่อเสียงเช่น Johann Goethe, Christian Schubart และอื่น ๆ

ชีวประวัติโดยย่อของนักเขียน

Württembergขุนนางที่ฟรีดริชเกิดShiller ตั้งอยู่ในจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ กวีเกิดในครอบครัวของชาวพื้นเมืองในปีพ. ศ. พ่อของเขาเป็นเจ้าหน้าที่กองร้อยและมารดาของเขาเป็นลูกสาวของคนทำขนมปัง อย่างไรก็ตามชายหนุ่มได้รับการศึกษาที่ดี: เขาเรียนที่สถาบันการทหารซึ่งเขาได้ศึกษากฎหมายและหลักนิติศาสตร์แล้วหลังจากที่ย้ายโรงเรียนไปที่สตุทท์การ์ทแล้วก็เริ่มใช้ยา

หลังจากการแสดงละครครั้งแรกของเขา"โจร" นักเขียนหนุ่มคนหนึ่งถูกไล่ออกจากราชอาณาจักรและใช้เวลาส่วนใหญ่ในชีวิตของเขาในเมืองไวมาร์ Friedrich Schiller เป็นเพื่อนของ Goethe และได้เข้าแข่งขันกับเขาในการเขียนเพลงบัลลาด นักเขียนชอบปรัชญาประวัติศาสตร์บทกวี เขาเป็นศาสตราจารย์ด้านประวัติศาสตร์โลกที่ University of Jena ภายใต้อิทธิพลของ I. Kant เขียนงานปรัชญางานด้านการเผยแพร่การผลิตนิตยสาร "Ory", "Almanac of the Muses" นักเขียนบทละครในเมือง Weimar เสียชีวิตในปี พ.ศ. 2348

การเล่น "โจร" และความสำเร็จครั้งแรก

ในช่วงที่กำลังพิจารณาอยู่ในหมู่เยาวชนอารมณ์โรแมนติกที่นิยมมากซึ่งยังดำเนินไปและฟรีดริชชิลเลอร์ ความคิดหลัก ๆ โดยย่อลักษณะงานของเขาต้มต่อไปนี้: เรื่องน่าเศร้าของเสรีภาพการวิจารณ์สังคมชนชั้นสูงชนชั้นสูงขุนนางและความเห็นอกเห็นใจสำหรับผู้ที่ถูกปฏิเสธโดยเหตุผลใด ๆ

นักเขียนชื่อดังได้หลังจากการแสดงละครละครเรื่อง "The Robbers" ในปี ค.ศ. 1781 บทละครเรื่องนี้มีความโดดเด่นด้วยความโรแมนติคที่ไร้เดียงสาและค่อนข้างขี้โอวาน แต่เธอตกหลุมรักผู้ชมด้วยการวางแผนแบบเฉียบพลันพลวัตและความร้อนแรง พื้นฐานขององค์ประกอบคือธีมของความขัดแย้งระหว่างสองพี่น้อง Charles and Franz Moor ทรยศฟรานซ์พยายามไล่เอามรดกมรดกและพี่น้องที่เป็นที่รักของเขา - ลูกพี่ลูกน้อง Amalia

ความไม่ยุติธรรมดังกล่าวแจ้ง Karl ให้เข้ามาโจร แต่ในขณะเดียวกันเขาก็พยายามที่จะรักษาขุนนางและศักดิ์ศรีอันสูงส่งของเขา งานนี้ประสบความสำเร็จอย่างมาก แต่ทำให้เกิดปัญหากับผู้เขียน: เนื่องจากการไม่ได้รับอนุญาตโดยไม่ได้รับอนุญาตเขาถูกลงโทษและถูกไล่ออกจากโรงเรียน

ละครของยุค 1780

ความสำเร็จของ "โจร" ได้รับการพร้อมท์นักเขียนบทละครหนุ่มให้สร้างจำนวนของผลงานที่รู้จักกันดีที่ได้กลายเป็นคลาสสิกของโลกวรรณกรรม ใน 1783 เขาเขียนเล่น "เล่ห์กลกับความรัก", "สมรู้ร่วมคิดของ Fiesco ในเจนัว" ใน 1785 - "บทกวีที่จอย" ในชุดนี้ก็ควรจะแยกออกมาเรียงความ "สมคบคิดและความรัก" ซึ่งเรียกว่าครั้งแรกที่ "ชนชั้นกลางโศกนาฏกรรม" ขณะที่มันทำครั้งแรกวัตถุเขียนภาพศิลปะไม่ได้เป็นปัญหาขุนนางเกียรติและความทุกข์ทรมานของหญิงสาวที่เรียบง่ายของแหล่งกำเนิดต่ำต้อย "บทกวีที่จอย" ถือเป็นหนึ่งในผลงานที่ดีที่สุดของผู้เขียนที่ได้แสดงให้เห็นว่าตัวเองไม่เพียง แต่เป็นนักประพันธ์ที่ดี แต่ยังเป็นกวีที่ยอดเยี่ยม

ละครของยุค 1790

Friedrich Schiller ชอบประวัติศาสตร์ในวิชาผู้เขียนละครหลายเรื่อง ในปี พ.ศ. 2339 เขาได้สร้างภาพยนตร์เรื่อง "Wallenstein" ซึ่งอุทิศตัวให้กับผู้บัญชาการสงครามสามสิบปี (ปี ค.ศ. 1618-1648) ในปี ค.ศ. 1800 เขาเขียนบทละครเรื่อง "Maria Stewart" ซึ่งทำให้เขาได้ทิ้งความหมายจากความเป็นจริงทางประวัติศาสตร์ทำให้ภาพวาดของศิลปะขัดแย้งกับคู่แข่งหญิงสองคน อย่างไรก็ตามกรณีหลังนี้ไม่ได้ลดทอนคุณค่าทางวรรณศิลป์ของละคร

ในปี ค.ศ. 1804 Friedrich Schiller ได้เขียนบท "Wilhelm"บอก "ทุ่มเทให้กับการต่อสู้ของชาวสวิสกับออสเตรียปกครอง งานนี้ถูกเนรมิตให้เห็นถึงความเสียสละของอิสรภาพและความเป็นอิสระซึ่งเป็นลักษณะของความคิดสร้างสรรค์ของตัวแทนของพายุและการโจมตี ในปี ค.ศ. 1805 นักเขียนได้เริ่มทำงานในละครเรื่อง "Demetrius" ซึ่งอุทิศให้กับเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์ของรัสเซีย แต่ละครเรื่องนี้ก็ยังไม่เสร็จ

ความสำคัญของงานของชิลเลอร์ในงานศิลปะ

บทละครของนักเขียนมีอิทธิพลอย่างมากต่อโลกวัฒนธรรม สิ่งที่ Friedrich Schiller เขียนเป็นเรื่องที่น่าสนใจสำหรับกวีชาวรัสเซีย V. Zhukovsky, M. Lermontov ผู้แปลเพลงบัลลาดของเขา บทละครของนักเขียนบทละครเป็นพื้นฐานสำหรับการสร้างผลงานที่น่าทึ่งโดยนักแต่งเพลงชาวอิตาเลียนชั้นนำของศตวรรษที่ 19 L. Beethoven ได้สรุปบทสุดท้ายของซิมโฟนี่ที่มีชื่อเสียงของเขาที่ชื่อว่า "Ode to Joy" ของ Schiller 2372 ในดี. รอสซินีสร้างละคร "วิลเฮล์มบอก" ตามแรงจูงใจของละคร; งานนี้ถือได้ว่าเป็นผลงานชิ้นเอกที่ดีที่สุดชิ้นหนึ่งของนักแต่งเพลง

ในปี ค.ศ. 1835 นาย G. Donizetti เขียนโอเปร่า "Maria Stewart" รวมอยู่ในวัฏจักรของผลงานทางดนตรีของเขาในประวัติศาสตร์ของอังกฤษศตวรรษที่สิบหก ในปี ค.ศ. 1849 D. Verdi ได้สร้างโอเปร่า "Louise Miller" ขึ้นอยู่กับละครเรื่อง "Cunning and Love" โอเปร่าไม่เป็นที่นิยมมาก แต่ก็มีข้อสงสัยเกี่ยวกับดนตรี ดังนั้นอิทธิพลของชิลเลอร์ต่อวัฒนธรรมโลกจึงเป็นเรื่องใหญ่และสิ่งนี้อธิบายความสนใจในงานของเขาในวันนี้